ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΣΧΟΙΝΟΛΑΚΑΣ
Με λαμπρότητα εορτάστηκε και φέτος η 183η επέτειος της ιστορικής μάχης της Σχοινόλακκας του Δήμου Πύλου. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων, από πλευράς Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ο αντινομάρχης Θανάσης Σαμέλης, ο δήμαρχος Πύλου Γιώργος Χρονόπουλος, οι διοικητές της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Γαργαλιάνων και του Αστυνομικού Τμήματος Πύλου, ο λιμενάρχης Πύλου και πλήθος κόσμου. Μετά το πέρας της τελετής, οι επίσημοι και ο κόσμος που τίμησε με την παρουσία του τη σημαντική αυτή εκδήλωση παρακάθισαν σε γεύμα που παρέθεσε ο Δήμος Πύλου.
Τάκης Αλεξάκης "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 17/03/2008
ΑΠΟ ΤΟ BLOG TOY ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΑΣ Κ. ΜΠΑΛΑΦΟΥΤΗ
Με λαμπρότητα εορτάστηκε και φέτος η 183η επέτειος της ιστορικής μάχης της Σχοινόλακκας του Δήμου Πύλου. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων, από πλευράς Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ο αντινομάρχης Θανάσης Σαμέλης, ο δήμαρχος Πύλου Γιώργος Χρονόπουλος, οι διοικητές της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Γαργαλιάνων και του Αστυνομικού Τμήματος Πύλου, ο λιμενάρχης Πύλου και πλήθος κόσμου. Μετά το πέρας της τελετής, οι επίσημοι και ο κόσμος που τίμησε με την παρουσία του τη σημαντική αυτή εκδήλωση παρακάθισαν σε γεύμα που παρέθεσε ο Δήμος Πύλου.
Τάκης Αλεξάκης "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 17/03/2008
ΑΠΟ ΤΟ BLOG TOY ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΑΣ Κ. ΜΠΑΛΑΦΟΥΤΗ
Η μάχη της Σχοινόλακας - Επέτειος 15 Μαρτίου
Σε πολλές ομιλίες μας στην Επέτειο που γίνεται κάθε χρόνο, στο Εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων τονίζεται ότι η Μάχη της Σχοινόλακας, που οι πρωταγωνιστές ήσαν μόνο Έλληνες, θα ήταν ανώτερη από κάθε άλλη στην περιοχή, εάν δεν είχε γίνει η Ναυμαχία του Ναυαρίνου, που πολέμησαν ξένοι.
Την εποχή της Επανάστασης του 1821 η περιοχή μας όλη ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Ετσι στα τραγούδια της εποχής λέγανε τούτα τα λόγια: «Θέλω να πάω στο Νιόκαστρο που γίνονται οι πολέμοι»
Την εποχή εκείνη, το χωριό όπως προκύπτει από πολλες πηγές, είχε τέσσερις οικογένειες. Ηταν γνωστό με τό όνομα ΣΧΟΙΝΟΛΑΚΑ. Σε κάποιο φυλλάδιο βρέθηκε ότι το έγραφαν ακόμη και Σκυλόλακα, όπως στο έγγραφο που αναφέρεται για την ίδρυση Δημοτικού Καποδιστριακού Σχολείου στην Ικλαινα.Υπέγραφε ο Ιωάννης Κωσταντάκης από του Σκυνόλακα.
Ο Μιχαήλ Πετρώφ στον χάρτη της Μεσσηνίας που είπαμε πιό πάνω, περιγράφει τρεις μάχες για τη Σχοινόλακα .
Ο Ιμπραήμ,κατέλαβε την Μεθώνη στις 10-12 Φεβρουαρίου του 1825. Έφερε δώδεκα χιλιάδες στρατό για να καταπνίξει την Επανάσταση του 1821 Ξεκαθάρισε τις θέσεις που έφερναν αντίσταση από την Μεθώνη μέχρι και την Κορώνη και το Πεταλίδι. Έτσι ξεκίνησε να προχωρήσει προς την Αρκαδιά [Κυπαρισία].
Στα Κρεμμύδια είχαν συγκεντρωθεί δύο χιλιάδες Έλληνες και ετοιμάζονταν να κάνουν αντίσταση στον Ιμπραήμ.Ο Κουντουριώτης έβαλε αρχηγό των τμημάτων ξηράς τον συγγενή του ναυτικό Σκούρτη. Ο Κολοκοτρώνης και άλλοι σπουδαίοι οπλαρχηγοί ήταν στις φυλακές. Σε ενίσχυση των Ελληνικών δυνάμεων κατέφθασε ορμώμενος από την Περιοσχή Βερμίου Ναούσης ο «Κολοκοτρώνης του Βορρά» υπέρ εξηκοντούτοις Τάσος Καρατάσος. Πληγώθηκε ο εγωϊσμός του όταν έμαθε ότι τον αγνόησαν.
Στην πραγματικότητα ήταν ο πλέον άξιος, να αναλάβει την αρχιστρατηγία γιατί ήταν εμπειροπόλεμος και στη θάλασσα και στην ξηρά. Είχε πολεμίσει στη Σερβία, Νάουσα, Θεσσαλονίκη, Βέρροια, Τρίκερι, Σκιάθο και σε πολλά άλλα μέρη. Πως ήταν δυνατόν να δεχθεί μιά τέτοια προσβολή...
Ο Σκούρτης γνώριζε μόνο ναυτικά παραγγέλματα και «σουταβέντο διέταττε»,γεγονός που δημιουργούσε προβλήματα στην εκτέλεση διαταγών. Ετσι ο Καρατάσος πήρε τους υπόλοιπους διακοσίους Μακεδόνες και κατευθύνθηκε για το Νιόκαστρο για να συναντήσει τους άλλους πεντακοσίους που είχε στείλει από πρίν.
Φθάνοντας μέσα στο χωριό Σχοινόλακα στρατοπέδευσε στα λίγα σπίτια και τους στάβλους των χωρικών που του προσέφεραν κάθε βοήθεια.
Ο Ιμπραήμ όμως που γνώριζε ποιός ήταν ο Καρατάσος, είχε πληροφορηθεί τις κινήσεις του και έτσι την άλλη ημέρα 15 Μαρτίου 1825, πήγε με εξι χιλιάδες στρατό, ιππικό και καλογυμνασμένους αξιωματικούς, να αντιμετωπίσει τον Καρατάσο. Ο Καρατάσος που γνώριζε τα σχέδια του Ιμπραήμ, μετέτρεψε τους σταύλους και τα σπίτια σε πρόχειρα οχυρά και ετοιμάστηκε να τον... υποδεχθεί.
Δεν υπήρχε άλλη λύση. Έπρεπε να αντισταθεί με κάθε θυσία.
Τούτον, κατά την ταπεινή μας γνώμη, ζήλεψε αργότερα ο καλά οχυρωμένος σε Ταμπούρια Παπαφλέσσας.
Η επέτειος της νικηφόρας μάχης της Σχοινόλακας εορτάζεται κάθε χρόνο την 15ην Μαρτίου, με κάθε επισημότητα. από το 1994 από ενέργειες του Κώστα Μπαλαφούτη, βασισμένες ιστορικά σε πολλές πηγές και μελέτες.
«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ.»
Την 15ην Μαρτίου το πρωί, ημέρα Κυριακή, στις εννέα η ώρα,άρχισε η επίθεση.
Ο Καρατάσος τους περίμενε να φτάσουν σε απόσταση βολής. Έδωσε το σύνθημα και ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί Η ημέρα δεν ήταν καλή για τους αραπάδες. Ανοιξε ο ουρανός τους ασκούς του και η βροχή αχρήστεψε τις μπαρούτες τους που δεν έπαιρναν φωτιά. Ντουφεκιά δεν έρριξαν.
Ο Καρατάσος, που δεν έχασε το ηθικό του παρότι δέχτηκε τρείς επιθέσεις, ακόμη και από τον ίδιο τον Ρισβάν Μπέη, που ήταν το πρωτοπαλίκαρο του Ιμπραήμ, δεν λύγισε.
Είχε ζητήσει βοήθεια και πράγματι ήλθε, αλλά δεν την έλαβε δράση ποτέ γιατί όσοι έσπευσαν έπαθαν πανωλεθρία από το Ιππικό του Ιμπραήμ, πριν φτάσουν στο χωριό. Στις σημερινές θέσεις Μνήματα και Σκοτωμένου, έπεσαν περίπου εκατόν πενήντα Ελληνες και κανένας μέσα στο χωριό.
Συμπερασματικά, μειώθηκαν οι δυνάμεις του Ιμπραήμ
Έχασε αρκετό οπλισμό, τον οποίον απέκτησαν οι Έλληνες και τον έστειλαν στην Τρίπολη.
Αναπτερώθηκε το ηθικό των Ελλήνων που ήταν καταρρακωμένο.
Καθυστέρησαν οι επιχειρήσεις του Ιμπραήμ για είκοσι-τρείς ημέρες, ώσπου να ετοιμαστεί γιά νέα επίθεση.
Η βοήθεια που ζήτησε ο Καρατάσος ήλθε από το χωριό Κρεμμύδια μέσω Κουκουνάρας. Όταν έφτασε όμως σε απόσταση δεκαπέντε λεπτών από το χωριό ισχυρή δύναμη του ιππικού του Ιμπραήμ την απέκρουσε με αποτέλεσμα να οπισθοχωρήσει αφήνοντας αρκετούς νεκρούς. Η τοποθεσία ακόμη ονομάζεται ΣΚΟΤΩΜΕΝΟΥ. Εκεί σήμερα υπάρχουν οι τάφοι που υποθέτουμε ότι είναι των αγωνιστών που θάφτηκαν στην περιοχή. Η ερευνητική μας ομάδα επισκέφθηκε την περιοχή και φωτογράφησε τα οστά που βρέθηκαν σε πέτρινο επιφανειακό περίβλημα.
Κατά το παρελθόν στη διαδικασία διάνοιξης του δρόμου Σχοινόλακας Κουκουνάρας, τα οδοποιητικά μηχανήματα, έφεραν στο φως δείγματα οστών. Σε αναφορά του Κώστα Μπαλαφούτη στο τότε Δήμαρχο Πύλου για το εν λόγω θέμα πήρε την εξής απάντηση.
«Μη μας θέτεις τώρα τέτοια θέματα και μπλέξουμε με Αρχαιολογίες»
Η ευθιξία και το ενδιαφέρον μας γιά την ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς μας ανάγκασε σε επιτόπια έρευνα.
Σε επιφανειακό καθαρισμό,αναδείχτηκε ανθρώπινος σκελετός μήκους εκατόν ογδόντα εκατοστών του μέτρου. Λόγω της χρήσης του οδοστρώματος από τη διέλευση μεγάλων και βαρέων οχημάτων παρατηρήθηκε εντονότατη αποσαθρωτική
τάση των οστών. Μετά τη λήψη των σχετικών φωτογραφιών, στεγανοποιήσαμε τον τάφο, χωρίς αλλοίωση των στοιχείων που ευρέθησαν.
Με την παρούσα δημοσίευση παρακαλούμε τους αρμόδιους να επιδείξουν το ανάλογο ενδιαφέρον. Τα οποιαδήποτε στοιχεία είναι στη διάθεσή τους.
Από giannab στις Πέμπτη, 13 Μαρτίου 2008 @ Πέμπτη, 13 Μαρτίου 2008 11:38 πμ
