28 Απρ 2012

Tο Μινωγιάτικο φράγμα, στην Νότια Πυλία και πάνω από την Φοινικούντα


Μπροστά οι ωραιότερες παραλίες και πίσω μια φανταστική λίμνη. Ισως ολη η Νότια Πυλία έτσι αλλάξει πρόσωπο. Επιτέλους ξεκολά το Μινωγιάτικο φράγμα, στην Νότια Πυλία και πάνω από την Φοινικούντα. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα κάνει τον διαγωνισμό για την μελέτη μέχρι τον Ιούλιο και θα πρέπει ο μελετητής να ολοκληρώσει μέσα στην διετία ενώ ο προϋπολογισμός για την εκπόνησή της ανέρχεται στα 3.900.000 ευρώ.
Το Φράγμα είναι ένα αίτημα της περιοχής δεκάδων χρόνων. Μπορεί να μαζεύει τα νερά δυο ποταμών που χύνονται σήμερα στον κόσλπο της Φοινικούντας και ο Περιφερειάρχης τόνισε ότι πρόκειται για έργο που θα ωφελήσει πολλαπλώς την ευρύτερη περιοχή.Ο Πέτρος Τατούλης σημείωσε ότι η λιμνοδεξαμενή που θα δημιουργηθεί θα είναι 12.500.000 ευρώ και πως τα χρήματα θα εξασφαλισθούν από την επόμενο χρηματοδοτικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ελλάδα. Θα αρδευτούν περίπου 35.000 στρέμματα, που σημαίνει ότι θα δοθεί μια πολύ ισχυρή ώθηση για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα, θα υπάρξουν ευεργετικές περιβαλλοντικές συνέπειες, αφού θα σταματήσει η άντληση νερού από τον υδροφόρο ορίζοντα, που σημαίνει ότι αυτός σιγά σιγά θα αποκατασταθεί από την υφαλμύρωση που έχει υποστεί, θα απασχοληθούν στο έργο πάρα πολλοί εργάτες από πολλούς κλάδους, ενώ θα επιστρέψουν στην καλλιέργεια της γης πολλοί άνθρωποι, καθώς επίσης θα παράγονται ποιοτικά αγροτικά προϊόντα και θα υποστηριχθεί η αγροτική οικονομία. Οπεριφερειάρχης κ. Τατούλης τόνισε για το συγκεκριμένο έργο αυτό που είχε κάνει η πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ήταν απλά η σύνταξη ενός εγγράφου με τους όρους σκοπιμότητας και τίποτα περισσότερο, ενώ αντίθετα η περιφερειακή αρχή μετέτρεψε το όνειρο του Μιναγιώτικου φράγματος σε πραγματικότητα.Ο περιφερειάρχης αναφέρθηκε και στο Φιλιατρινό φράγμα, όπου σημείωσε ότι το έργο έχει κατασκευαστεί κατά 60%, ενώ το 40% που μένει είναι θεωρητικά το εύκολο κομμάτι του έργου.

21 Απρ 2012

21η Απριλίου 1967



Ads by GoogleΠτυσσόμενα Κάγκελα Πτυσσόμενες πόρτες ασφαλείας σιδεριές παράθυρα www.trellidor.gr

ΕΚΛΟΓΕΣ 2012

«Ηγεσία» και Ναρκισσισμός στη Διοίκηση της Εκπαίδευσης



«Ηγεσία» και Ναρκισσισμός στη Διοίκηση της Εκπαίδευσης, του Γιώργου Μαυρογιώργου

:  ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΓΙΩΡΓΟΣ  
21/04/2012





Επανερχόμαστε στο βιβλίο των Hoy, W. και Miskel, C.(1991), Educational Administration: Theory, Research and Practice (New York: Random House)(Α) που έχει ιδιαίτερη θέση σε ένα  σχετικό ελληνόγλωσσο βιβλίο (Β). Προσπαθούμε να αναδείξουμε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα ακαδημαϊκής τάξης που έχει να κάνει με κατάχρηση των πηγών και οικειοποίηση κειμένων/απόψεων κατά τη συγγραφή άρθρων/βιβλίων. Η πρακτική στην οποία αναφερόμαστε είναι, γενικώς, γνωστή ως αντιγραφή, λογοκλοπή ή ως «πλαγιαρισμός». Συχνά προβάλλεται ως απάτη, κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, πειρατεία, λαθροχειρία, κ.α. Σχετικά πρόσφατα, στην Κύπρο, προκλήθηκε έντονη αντιπαράθεση για την περίπτωση δημοσιογράφου που  είχε οικειοποιηθεί κείμενα  συναδέλφου του από Ελλάδα. Η υπόθεση έκλεισε με απολογία, συγγνώμη και την υπόσχεση ότι δε θα επαναληφθεί. Στην περίπτωσή μας, αν και προτείναμε στους αναγνώστες άσκηση με συγκεκριμένα συναφή ερωτήματα δε γράφτηκε ούτε ένα σχόλιο, καιρό τώρα! Ο ίδιος ο συγγραφέας κρύβεται στο «λαγούμι» του! Σιωπά! Φαίνεται πως δυσκολεύεται να προχωρήσει στην ταυτοποίηση του «δράστη». Μοιάζει με το Νάρκισσο που έβλεπε το είδωλό του στο νερό και το απέδιδε σε μια από τις νύφες που τον λάτρευαν.
Ενδεχομένως, αυτό οφείλεται στο ότι δεν αναφέραμε το όνομα του συγγραφέα ή στο ότι παραθέσαμε μόλις ένα μικρό απόσπασμα. Σκεφτήκαμε να μην αναφέρουμε κι αυτή τη φορά το όνομα. Δεν μας ενδιαφέρει το συγκεκριμένο πρόσωπο. Ας βγει ο ίδιος να επιβεβαιώσει ή να διευκρινίσει, εάν αποφασίσει να το κάνει. Να αντιπαραθέσουμε όλες τις σελίδες των βιβλίων είναι αδύνατο. Έτσι κι αλλιώς, το εάν συντελείται κάτι δεν είναι θέμα βαθμού ή έκτασης. Το ερώτημα, πάντως, είναι εάν   αυτό που γίνεται έχει συστηματικό χαρακτήρα. Πρωτίστως, μας ενδιαφέρουν οι συγκεκριμένες πρακτικές συγγραφής. Όσο αυτές υποθάλπονται και επιβραβεύονται στους ακαδημαϊκούς κύκλους, δεν είναι εύκολο να αναχαιτιστούν. Ας ασχοληθούν με την περίπτωση όσοι έχουν θεσμική δέσμευση να τις αντιμετωπίζουν. Είναι βέβαιο ότι το θέμα έχει εντοπιστεί από μεταπτυχιακούς φοιτητές και στελέχη της εκπαίδευσης αλλά δε δημοσιοποιείται. Το θέμα συζητείται αλλά μένει σε επίπεδο «κουτσομπολιού».


Θα αντιπαραθέσουμε κι άλλα αποσπάσματα, μήπως και κάνουμε κάτι για να αντιμετωπίσουμε αυτή την παθολογία. Μικρός είναι ο τόπος, άλλωστε, και λίγα τα βιβλία. Εμείς εδώ θα μπούμε σε μια διαδικασία απομάγευσης ενός τύπου συγγραφέα που διεκδικεί τον τίτλο του «ξεχωριστού» αλλά που εκτροχιάζεται σε πρακτικές ακαδημαϊκά αντιδεοντολογικές. Μονοπωλεί, στα επιμορφωτικά σεμινάρια στελεχών ή στα μεταπτυχιακά προγράμματα, τη χαρισματική «εκπαιδευτική ηγεσία». Τη γοητεία αυτής της θεωρίας την προωθεί καταργώντας τον ουσιαστικό διάλογο στην ίδια τη συγγραφή. Η συγκεκριμένη πρακτική είναι ακαδημαϊκά αντιδεοντολογική και για έναν ακόμη  σοβαρό λόγο: δεν ευνοεί τον επιστημονικό διάλογο με τις πηγές του, μια και ο συγγραφέας γίνεται διακινητής προϊόντος γραφής που δεν του ανήκει, με ψευδή αναφορά στην πηγή προέλευσής του.
Η περίπτωση  γίνεται ιδιαιτέρως περίπλοκη όταν συνδυάζεται με ενδείξεις ναρκισσισμού. Εδώ που τα λέμε, η ιδεολογία της εκπαιδευτικής ηγεσίας και του ηγέτη παρουσιάζει συγγένεια με τη σχετική συζήτηση γύρω από τον  ναρκισσισμό. Ο νάρκισσος, όπως διαβάζω, έχει έντονο το αίσθημα υπεροψίας και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, με φαντασιώσεις μεγάλης επιτυχίας, δύναμης και ομορφιάς! Θεωρεί τον εαυτό του μοναδικό και ξεχωριστό και απαιτεί την αποδοχή και το θαυμασμό των άλλων. Διεκδικεί ιδιαίτερη μεταχείριση και τυφλή ανταπόκριση στις προσδοκίες του. Είναι χειριστικός και αλαζόνας. Έχει υπεροπτική στάση απέναντι στους άλλους και τους εκμεταλλεύεται. Ο νάρκισσος, καθώς θεωρεί ότι είναι «ξεχωριστός», δε «δίνει φράγκο» στους κοινωνικούς κανόνες και τη δεοντολογία.
Ο νάρκισσος συγγραφέας ίσως  χρησιμοποιεί τα κείμενα που διαβάζει ή γράφει γύρω απ τη γοητεία του ηγέτη ως καθρέφτη για το είδωλό του. Είναι ερωτευμένος με το είδωλό του και ταυτίζεται τόσο πολύ με αυτό, ώστε, όπως κι αν γράφει, θεωρεί το κείμενο έργο δικής του συγγραφής. Το πάθος  κόστισε στο Νάρκισσο του μύθου την ίδια του τη ζωή. Στην προσπάθειά του να φιλήσει αυτό που θεωρούσε πως ήταν νύμφη, έπεσε στο ποτάμι και πνίγηκε. Ο νάρκισσος συγγραφέας, καθώς οικειοποιείται την εργασία άλλων, κάποια μέρα «πέφτει στα μάτια» αυτών που μάγευε.


Απ τα Αγγλικά στα Ελληνικά: τα παραδείγματα είναι άφθονα
Αλλά, μια και αναφερθήκαμε σε «χαρισματική ηγεσία», ας κάνουμε  μια ακόμα ενδεικτική αντιπαράθεση σε αυτό το θεματικό πεδίο:
The classic definition of power is the ability to get others to do what you want them to do, or as Weber (1947,152) defines it, ”the probability that one actor within a social relationship will be in a position to carry out his own will despite resistance”…( A76).
Ένας κλασικός ορισμός της δύναμης είναι να κάνεις κάποιον να κάνει αυτό που εσύ θέλεις. Ο Weber(1947) ορίζει την εξουσία ως τη δυνατότητα κάποιων ατόμων να επιβάλλουν τη βούλησή τους πάνω σε άλλους, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε αντίσταση…(Β 132)
Contrary to some popular beliefs, the exercise of authority in a school does not involve coercion. Herbert A. Simon (1957, 126-127) proposed that authority is distinguished from other kinds of influence or power in that the subordinate "holds in abeyance his own critical faculties for choosing between alternatives and uses the formal criterion of the receipt of a command or signal as his basis of choice”. Therefore, two criteria of authority in schools are crucial in superior-subordinate relationships: (1) voluntary compliance to legitimate commands, and (2) the suspension of one’s own criteria for decision making and the acceptance of the organizational command… (A 77).
Η εξουσιαστική αρχή σύμφωνα με τον Simon (1957)…αποτελεί αναπόσπαστο μέρος κάθε οργανισμού. Μέσα από αυτή την αρχή απορρέουν δύο βασικά κριτήρια εξουσίας μεταξύ προϊσταμένου-υφισταμένου στους οργανισμούς και κατά συνέπεια και στα σχολεία: 1. εθελοντική υπακοή στις νόμιμες οδηγίες και 2. αποδοχή των οδηγιών του οργανισμού αναφορικά με τη λήψη αποφάσεων.
Η άσκηση εξουσίας στον σχολικό οργανισμό δεν εμπερικλείει τον εξαναγκασμό ούτε την υποταγή. Αυτό ισχύει γιατί οι εκπαιδευτικοί διατηρούν το δικαίωμα της κριτικής σκέψης και κατά συνέπεια μπορούν να επιλέγουν μεταξύ δύο ή περισσοτέρων εναλλακτικών προτάσεων την καλύτερη, σύμφωνα με τη δική τους άποψη, χωρίς να γίνονται έρμαια πειθαναγκασμού. Στους εκπαιδευτικούς οργανισμούς παρατηρούνται δύο κυρίως μορφές σχέσεων εξουσίας μεταξύ υφισταμένων και προϊσταμένων: (α) η εθελοντική συμμόρφωση με τους κανονισμούς και (β) ο συμβιβασμός με τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία  θα λάβει την απόφασή του ο οργανισμός, όπως αυτά εκφράζονται διαμέσου των προϊσταμένων… (Β 132).
Weber (1947, 325-328) distinguishes three types of authority- charismatic, traditional and legal-according to the kind of legitimacy typically claimed by each. Charismatic authority rests on devotion to an extraordinary individual who is leader by virtue of personal trust or exemplary qualities. Charismatic authority tends to be nonrational, affective, or emotional and rests heavily on the leader’s personal qualities and characteristics. The authority of the charismatic leader results primarily from the leader’s overwhelming personal appeal…(Α 78-79).
Ο Weber(1947) διακρίνει τρεις μορφές εξουσίας: τη χαρισματική, την παραδοσιακή και τη νόμιμη. Η χαρισματική εξουσία βασίζεται στην αφοσίωση προς ένα εξαιρετικό άτομο με πολλές προσωπικές ικανότητες και χαρίσματα. Η χαρισματική εξουσία συνήθως διακρίνεται από λογική (nonrational)(σημείωση δική μας: πρόκειται για λανθασμένη μετάφραση που δεν ταιριάζει στη σχετική θεωρία!), συναισθηματισμό, αποτελεσματικότητα και στηρίζεται καθαρά στην αξία και την προσωπικότητα του ηγέτη. Ο ηγέτης «μαγεύει» τους υφισταμένους, οι οποίοι τον ακολουθούν χωρίς να τον κρίνουν θαυμάζοντας κυρίως τη χαρισματική προσωπικότητά του…(Β 133).
Σχόλιο: Πόσο δύσκολο είναι για έναν  συγγραφέα να σκιαγραφήσει τα χαρακτηριστικά της χαρισματικής ηγεσίας, με το δικό του τρόπο; Αν του είναι δύσκολο, γιατί δε χρησιμοποιεί εισαγωγικά  και γιατί δεν αναφέρει την πραγματική πηγή, με τις σχετικές σελίδες; Γιατί ενώ διαβάζει από «δεύτερη πηγή», παραπλανά τον αναγνώστη και τον παραπέμπει στην «πρώτη πηγή»; Γιατί αυτό γίνεται συστηματικά σε βιβλίο, από την αρχή μέχρι το τέλος; Δεν είμαι σίγουρος εάν και κατά πόσο υπάρχουν  κεφάλαια που δεν είναι γραμμένα με αυτόν τον τρόπο. Στο ελληνόγλωσσο  κείμενο μεταφέρονται κατά λέξη(χωρίς εισαγωγικά) αποσπάσματα ή παραφράσεις, από τους Hoy, W. και Miskel, C., χωρίς παραπομπή,  για να παρουσιαστούν οι απόψεις ή οι θεωρίες πολλών θεωρητικών ή ερευνητών (όπως π.χ. Weber, Mintzberg, McGregor, Drucker, Maslow, Blau & Scot, Simon και πολλών άλλων). Σε αυτούς παραπέμπει! Τα εισαγωγικά και οι σελίδες έχουν καταργηθεί. Πρόκειται για διπλή «πονηριά». Δεν πρόκειται για πηγή «από δεύτερο χέρι». Ακόμη και πίνακες/σχεδιαγράμματα, συχνά, δεν αναφέρουν τις πηγές τους. Αυτά κάνουν κι αυτά παθαίνουν, συνήθως, οι νάρκισσοι συγγραφείς που έχουν αναλάβει «εργολαβικά» τον ευαγγελισμό της  ναρκισσιστικής εκδοχής στη διοίκηση της εκπαίδευσης! Δε γνωρίζουμε εάν ο εκδοτικός οίκος Random House ενοχλείται από αυτές τις πονηριές της συγγραφικής «ηγεσίας». Δε γνωρίζουμε τη διείσδυση και των  συγκεκριμένων απόψεων και των συγκεκριμένων πρακτικών στην Ελλάδα, στα μεταπτυχιακά, την επιμόρφωση ή στα στελέχη της εκπαίδευσης. Ισχυρές προσβάσεις στους θύλακες εξουσίας της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, βεβαίως, υπάρχουν. Οπότε…

20 Απρ 2012

Ανευ προηγουμένου ηλεκτρονικό «φακέλωμα» για όλους τους Έλληνες


Δαιδαλώδες ηλεκτρονικό «φακέλωμα» όλων των Ελλήνων 








Σε ένα δαιδαλώδες ηλεκτρονικό «φακέλωμα» όλων των Ελλήνων και μάλιστα αναδρομικό, προχωρά το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να προχωρήσει σε διασταυρώσεις για εντοπίσει περιπτώσεις φοροδιαφυγής και να επιβάλει φόρους σε πολίτες που ζουν με εισοδήματα που ποτέ δεν δηλώνουν στην εφορία ή έχουν αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία, χωρίς να δικαιολογείται από τις φορολογικές τους δηλώσεις.
Το υπουργείο Οικονομικών απαιτεί από τράπεζες, κλινικές, το χρηματιστήριο, ασφαλιστικές εταιρείες, τα ασφαλιστικά ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης, εταιρείες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, Δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κτλ.) να στείλουν στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών αναλυτικά στοιχεία για όλους τους πελάτες τους, προκειμένου αυτά να διασταυρωθούν με τις δαπάνες και τα εισοδήματα που αναγράφονται στις φορολογικές δηλώσεις κάθε χρόνο και όπου υπάρχουν διαφορές να επιβάλλονται φόροι και αυστηρά πρόστιμα.
Μέχρι και τα κυβικά του νερού που καταναλώνει ένα νοικοκυριό ή της κιλοβατώρες ρεύματος θα γνωρίζει πλέον το υπουργείο Οικονομικών για το κάθε σπίτι, ενώ αναλυτικά στοιχεία για δάνεια, πιστωτικές κάρτες, καταθέσεις, μετοχές κ.τλ. θα βρίσκονται στους σκληρούς δίσκους του συστήματος TAXIS για διεξοδικές διασταυρώσεις.
Ειδικότερα, τα πιστωτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένων και των υποκαταστημάτων αλλοδαπών πιστωτικών ιδρυμάτων, τα χρηματοδοτικά ιδρύματα, οι φορείς εκκαθάρισης συναλλαγών με χρήση καρτών πληρωμών και τα ιδρύματα πληρωμών που λειτουργούν στην Ελλάδα, τα Ελληνικά Χρηματιστήρια ΑΕ, τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, τα δημόσια θεραπευτήρια και οι κλινικές των ταμείων ασφάλισης, οι επιχειρήσεις ιδιωτικής ασφάλισης, τα ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης, οι εταιρείες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, οι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και οι εταιρείες ύδρευσης, υποχρεούνται να διαβιβάζουν στη ΓΓΠΣ αρχεία με στοιχεία οικονομικού και φορολογικού ενδιαφέροντος.
Τα πιστωτικά και χρηματοδοτικά ιδρύματα, καθώς και τα ιδρύματα πληρωμών διαβιβάζουν στη ΓΓΠΣ στοιχεία που αφορούν σε δάνεια προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις, υπόλοιπο και κινήσεις λογαριασμών, ενεργών ή μη, που άνοιξαν ή έκλεισαν, κάθε άλλο στοιχείο αναγκαίο στις διαδικασίες βεβαίωσης και είσπραξης του φόρου καθώς και στις διαδικασίες του ελέγχου και των διασταυρώσεων.
Πηγή: in.gr

ECONOMIST: Μετεκλογικά μαζί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με αντιπρόεδρο και υπουργό Οικονομικών τον Λ. Παπαδήμο!



20/04/2012
ΩΜΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ECONOMIST ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΟ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΜΕ "ΛΑΪΚΗ ΨΗΦΟ" ΤΑ ΟΡΝΕΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ!
Ο Economist με νέο άρθρο του, στο πλαίσιο κύματος απαράδεκτων δημοσιευμάτων του ευρωπαϊκού τύπου ασκεί νέα ωμή και άκρωςαποκαλυπτική των εκβιασμών του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου επέμβαση στην προεκλογική μάχη της χώρας μας.
Άσκοπες και άκαιρες χαρακτηρίζει τις εκλογές στην Ελλάδα το περιοδικό Economist, το οποίο επισημαίνει την ανησυχία των πιστωτών της χώρας για την επόμενη μέρα της εκλογικής αναμέτρησης, η οποία, θα στερήσει από την ελληνική οικονομία 30 εκατ. ευρώ.
Συγκεκριμένα, το Economist υποστηρίζει ότι είναι άσκοπη η προεκλογική ένταση ανάμεσα στα δύο μεγαλύτερα κόμματα που ακόμα συγκυβερνούν στο πλαίσιο της κυβέρνησης Παπαδήμου, ενώ κρίνει ωςανεδαφικές τις εξαγγελίες του αρχηγού της ΝΔ περί νέας προσφυγής σε κάλπες σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας του κόμματός του, λόγω των εξαιρετικά στενών περιθωρίων για τη χώρα.
Παράλληλα, εκτιμά ότι η συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων είναι επιτακτική και εκ των προτέρων σίγουρη εξέλιξη. Σημειώνει το σταθερό προβάδισμα της ΝΔ αλλά και τη μειωμένη σε σχέση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο καταλληλότητα του Αντώνη Σαμαρά να κυβερνήσει.
Παρά το κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο, ο Economist θεωρεί βέβαιη τη συσπείρωση, την τελευταία στιγμή, των ψηφοφόρων των δύο μεγάλων κομμάτων και «βλέπει» προειδοποιήσεις για τις δυσκολίες στη διακυβέρνηση της χώρας.
Επιπλέον, το Economist, υπογραμμίζει ότι ο κ. Βενιζέλος, δεν προτίθεται να συμμετάσχει σε κυβέρνηση υπό τον κ. Σαμαρά, αν και δεν αποκλείει την συμμετοχή στελεχών του κόμματος του σε αυτήν, ενώ η ΝΔ αναζητά το κατάλληλο πρόσωπο για αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών, ένα πόστο που απαιτείαναγνωρισμένο τεχνοκράτη, με τέλειο χειρισμό της Αγγλικής, ειδίκευση στα μακροοικονομικά, μια προσωπικότητα που να έχει την αποδοχή των πιστωτών και να μπορεί να διαπραγματευθεί με την τρόικα.
Προσόντα και προϋποθέσεις που, σύμφωνα με το περιοδικό, διαθέτει μόνο ο Λουκάς Παπαδήμος, παρόλο που ο ίδιος, όπως προσθέτει ο Economist, δηλώνει πως επιθυμεί να επιστρέψει στην ακαδημαϊκή του καριέρα, πιθανότατα θα δεχθεί πιέσεις για να παραμείνει ως αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών της επόμενης κυβέρνησης.
iskra.gr





  • Thanasis Zorbas · National and Kapodistrian University of Athens
    προς kostantinos Kalpakidis : στο προαιωνιο ερώτημα τι είναι χειρότερο, η ανοησια ή η εθνοπροδοσια, με αυτα που λετε απαντατε: πως δεν εχει καμμια σημασια!!και επιχειρηματολογώ εαν εσεις ειστε βολεμενος, ή σας αρεσει να εκχωρειται, στοιχεια της εθνικής μας κυριαρχίας(εστω αυτης που εχουμε κατ ελαχιστον) στους ξενους, δικαιωμα σας, να ζητησεται ομως να απωλεσεται την ελληνικη υπηκοότητα και να αποκτησετε μια αλλη που σας εκφραζει περισσοτερο.ελεος πλεον με την μαυρη χουντα που βιωνουμε, και που αλλα υποσχονται προεκλογικα, αλλα εφαρμόζουν και καποιοι θα μας πουν κιολας πως οι εκλογες ειναι περιττες!! η τηρηση του (καταπατηθεντος) συνταγματος επαφιεται στο πατριωτισμό των ελλήνων.Και ετσι αργα ή γρηγορα θα γινει, όσο και να μην το θελετε καποιοι.

    • Konstantinos Kalpakidis ·  Κορυφαίος σχολιαστής · Winthrop University
      Εχει δίκιο ο Εκόνομιστ, δεν χρειάζονταν εκλογές, ούτε και θα παίρνουμε 2,000 Ευρώ μισθούς αν βγεί ο Τσίπρας. Το ΠΑΣΟΚ δεν τις ήθελε τις εκλογές, ούτε και ο λαός (οι μισοί δεν πρόκειται να πάνε να ψηφίσουν καν) και ήταν μεγάλη βλακεία του Σαμαρά. Φυσικά και δεν θα βγεί κανείς τους.
      Δυστυχώς με τέτοιους ανίκανους /ανίδεους πολιτικούς αναρωτιέμαι αν πρέπει να διορίζει τους ηγέτες μας η Γερμανία, μιάζει να έχει πιο πολύ νιονιό και σοφία από μας.

    18 Απρ 2012

    Μαύρο Πάσχα γιά τη κ. Σταμάτη

    Γιάννης Δημαράς στους Ανεξάρτητους Έλληνες !!! κι όμως υπήρξαν πολλοί που πίστεψαν σ΄αυτόν


    Ντοκουμέντο: Ο Γιάννης Δημαράς, τη στιγμή που αρχίζει να πείθεται από το φαγκρί Πάνο Καμμένο να ενταχθεί στους Ανεξάρτητους Έλληνες!Ντοκουμέντο: Ο Γιάννης Δημαράς, τη στιγμή που αρχίζει να πείθεται από το φαγκρί Πάνο Καμμένο να ενταχθεί στους Ανεξάρτητους Έλληνες!
    Καθοριστική για την πολιτική διαδρομή του Γιάννη Δημαρά, στάθηκε η Μεγάλη Παρασκευή, όταν κατά τη διάρκεια μιας συνηθισμένης βαρκάδας για ψάρεμα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, έπιασε ένα ψάρι που επρόκειτο να του αλλάξει τη ζωή.
    Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες και συνεργάτες του ιδρυτή του Άρματος Πολιτών, όταν ο Γιάννης Δημαράς αντίκρυσε το φαγκρί με το πρόσωπο του Πάνου Καμμένου, έμεινε για μερικά δευτερόλεπτα ακίνητος, σα να είδε μπροστά του κάποιο φάντασμα. Κάποιοι μάλιστα ορκίζονται ότι Δημαράς και Φαγκρί αντάλλαξαν και κάποιοες κουβέντες σε μια άγνωστη διάλεκτο.
    Πάντως, ο Γιάννης Δημαράς, εξέλαβε το γεγονός σαν ένα είδος Αποκάλυψης. Θεώρησε δηλαδή ότι το φαγκρί είχε σταλεί από την ίδια την Παναγία, γνωστή συνεργάτιδα του Πάνου Καμμένου, με σκοπό να τον επαναφέρει στον ίσιο πολιτικό δρόμο.
    Μάλιστα λέγεται ότι πέρασε τις υπόλοιπες εορταστικές ημέρες αγκαλιά με το φαγκρί, συμομιλώντας χαμηλόφωνα μαζί του σε διάλεκτο «Κλίνγκον», ενώ αμέσως μόλις επέστρεψε στην Αθήνα, φρόντισε να εκπληρώσει το θέλημά του.
    (Σημείωση: Το κείμενο αυτό αποτελεί προϊόν επινόησης με στόχο τη σάτιρα και σε καμμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Καταναλώστε το υπεύθυνα)
     Like στη σελίδα του Moufanet στο Facebook
    Protagon

    Τι τα 'θελες τα μέγαρα στην Ακρόπολη και τις ράβδους του χρυσού


    Για σκέψου τώρα ρε Άκη. Τι τα 'θελες τα μέγαρα στην Ακρόπολη και τις ράβδους του χρυσού στα ντουλαπάκια συγγενών και τα πολλά μηδενικά σε λογαριασμούς εξωτικών νησιών; Τι σ' ωφέλησαν ωρέ όλα τούτα τα χαζά; Τι κατάλαβες δηλαδή που ήσουνα εκατό φορές πλουσιότερος από τον μέσο άνθρωπο και δέκα χιλιάδες φορές από το φτωχαδάκι που σου κούναγε τη σημαία, διότι ήσουν -λέει- η αριστερή φωνή μέσα στο κόμμα του;

    Ανάθεμα την για αριστερά που βρήκε τέτοιες πλάτες ν' ακουμπήσει και τέτοιους ανθρώπους να εκφραστεί. Ρε αθεόφοβε άνθρωπε, πως κατάντησες έτσι; Γιατί, ρε μπαγάσα, ενώ είχες τη δυνατότητα να ζήσεις μια καλή ζωή δίχως να σου κοστίσει η τιμιότητα της, διάλεξες να περάσεις στην άλλη όχθη; Γιατί ρε κερατά, την πρώτη φορά που ήρθε κάποιος και σου πρότεινε λεφτά “αντί εξυπηρετήσεως”, δεν τον πέταξες από τις σκάλες; Τόσο απλό είναι ρε, αν το καλοσκεφτείς. Όπως το ίδιο απλό είναι, όταν τα πάρεις την πρώτη φορά να τα παίρνεις πάντα.

    Τι σου χρειάζονται τώρα οι πολυέλαιοι Σβαρόφσκι, η Μερσεντές με τα δερμάτινα καθίσματα και τα παιδικά δωμάτια από τον Κούρτη; Τι θ' απογίνει ρε το Μπούλγαρι ρολόι, τώρα που σου το βγάλανε για να σου φορέσουν χειροπέδες; Εκείνα τα ανθρωπάκια που τρέχανε νύχτα και μέρα να σε κάνουνε πρόεδρο και πρωθυπουργό, μόνο και μόνο γιατί σε θεωρούσαν συνεχιστή του Ανδρέα, δεν τα σκέφτηκες βρε αναίσχυντε; Τα μάτια τους τα θυμάσαι; Ξέρω, ρουσφέτι θέλανε οι πιο πολλοί και πρόσβαση στην εξουσία, αλλά όχι όλοι. Όχι όλοι.

    Μην μου μιλάς για σκευωρίες και πολιτικές εξοντώσεις. Ένα πολιτικό τίποτα είσαι εδώ και χρόνια, κανένας δεν θα 'τρωγε τον χρόνο του για να υφάνει σκευωρία εναντίον σου. Απλώς την πάτησες, βγήκες στον αφρό. Θα μου πεις ότι πολλοί παλιοί συνάδελφοι σου βρίσκονται ακόμα στον πάτο, όπου μήτε τσιμπίδα ανακριτή μήτε χειροπέδα της αστυνομίας φθάνει. Αλήθεια είναι αυτό. Ε και; Μη μου πεις πως νιώθεις αδικημένος. Να ξέρεις πως οι πρώτοι που θα σε σταυρώσουν θα είναι οι παλιοί οπαδοί σου. Απ' τους παλιούς αντιπάλους σου (καλή ώρα τον υπογράφοντα) ίσως βρεις μια ακτίδα ανθρώπινης κατανόησης για την κατάντια σου. Έτσι, για τα χρόνια που περάσαμε μέσα σε πλακωμούς και αντιπαραθέσεις. Και διότι πάντα το “δρυός πεσούσης”, μου φαινόταν αντιαισθητικό.

    Αλλά για να είμαι ακριβοδίκαιος, ήθελα να 'ξερα, ο Ανδρέας δεν είχε ποτέ ακουστά τίποτα για τον Άκη του; Κι ο Σημίτης, δεν ήταν πρωθυπουργός τότε που πηγαινοερχόντουσαν τα λεφτά; Επαφές με Γερμανούς είχε μπόλικες. Δεν είχε ακουστά τίποτα για όσα γινόντουσαν στο υπουργείο της άμυνας του; Κι ας είχε βάλει εκεί υπουργό τον δήθεν μεγάλο αντίπαλο του, που δύσκολα θα μπορούσε να σχολάσει. Έστω, αλλά όταν πρόκειται για μπάζες αλλάζει το πράγμα, παύει να είναι πολιτικό και εσωκομματικό. Κανένας Γερμανός, δεν του 'χε ψιθυρίσει τίποτα; Λέω εγώ τώρα...
     protagon
    ένα άρθρο των πρωταγωνιστών